Op 30 july is er een kampioenschap in onze club. Onze beste vriend Makau, die we intussen al 8 jaar kennen, komt langs en zegt dat hij twijfelt of hij zal spelen. Het deelname geld is net iets te hoog voor hem zegtie. Spontaan zeggen we tegelijk (ham spek worst) dat we hem zullen sponsoren.
We krijgen elk een T-shirt en Pet omdat we ”promo-girls” zijn voor de vriend van Makau, die de golf-captain is.
Daar gaat de eerste groep, we volgen vanaf de zijlijn alles met de verrekijker, we mogen eten en drinken zoveel we willen en de dag is weer voorbij voor we het weten. Uiteraard is het spannend wie er winnen zal …… Dus allen verzamelen in de grote zaal en na een tiental toespraken van de hoofdsponsor ‘isuzu’ komen de prijzen.
Wat denk je ? ONZE MAKAU heeft gewonnen ! En dat na 5 maanden niet gespeeld te hebben. Men vraagt om een toespraak en die geeft hij. We worden vermeld als zijn family uit Belgium , his brother en sister en dank zij his daughter Kanini (onze Mirte) heeft hij gewonnen zegtie. Hij noemt ons 1 voor 1 op , met onze Kikamba namen en we moeten omstebeurt opstaan en zwaaien naar iedereen : this is my brother Mutua (Rik staat op en krijgt applaus) this is my sister Mwende, this is my daughter Mutanu (Tine staat verlegen op en zwaait), this is my daughter Mwikali (Inge) en last but not least, this is mu daughter Kanini (Mirte krijgt een oorverdovend applaus)
Rik moet dan nog op het podium komen als head of the family en krijgt een golfballetje als aandenken en men roept ”speech speech” maar Rik vlucht ….
Als de zaal hierna leegloopt willen tientallen mensen een handje van Kanini en ze zegt na afloop ‘amai mama, nu ben ik wereldberoemd hier in Machakos” en ze glundert.
De 31e is de dag dat we om 23:50 vliegen naar huis.
We pakken netjes alles wat we nog willen meenemen in en als het ontbijt achter de rug is, de betaling gedaan is en de auto gewassen en gevuld vertrekken we naar Mazooni Lodge. Das 15 minuten hiervandaan en 30 minuten van de luchthaven. We willen de meiden daar laten zwemmen, strax lekker lunchen en dan langzaam, voordat het donker wordt, naar de luchthaven.
ZO gezegd zo gedaan. Aan de receptie hadden ze een paar dagen terug gezegd dat we per kind 200 Ksh moesten betalen om te zwemmen, nu blijkt dat Tine en Inge geen kinderen meer zijn en dat ze 300 moeten betalen. Ik geef 1000 en krijg 400 terug ?600/3 = ? Juist ja.
Zwijgen en zitten lezen terwijl de kinderen zwemmen. Het water is ijskoud (tis immers winter) en na een tiental minuten komen ze eruit om op het springkasteel kunsten uit te halen. Wat raar, zo’n uitzicht hebben op giraffen en puur natuur en dan zo’n plastic spingkasteel..Moet kunnen.
We eten heel erg lekker ! Vettig en prettig hamburgers en hotdogs. Wandelen buiten de lodge in de natuur rond en staan op 25m van een giraffe die we horen eten van de boom, hij kijkt af en toe naar ons en gaat op een moment ehel gracieus het veld in naar zijn makkers die verderop staan.
Er schieten nog wat impala’s voorbij en we gaan nog even zitten , om ons heen kijken. Dju, de maand is alweer voorbij, vanavond naar Belgie.
We hebben er veel zin in en toch ook weer niet.
Tine en ik zouden graag nog wat langer blijven, de andere 3 willen nu echt wel naar huis. Inge voor haar kat, Mirte voor haar Beerko en kamer, Rik voor boterhammen met kaas en zijn pc om volop te gaan solliciteren. De laatste paar km’s doen we rustig aan.
We ontmoeten Bashir van Glory carhire en we zitten net onder de 3000 km die inclusief zijn in de huurpprijs. Hij wil dat we 1 extra dag betalen want 1 maand is ALTIJD 30 dagen zegtie.
Ik leg hem met handen en voeten uit dat dat niet de afspraak is, wordt erg boos, maar niks helpt. We moeten een extra dag betalen, ookal heb ik zwart op wit op email staan dat ze me van 30 Juni tot en met 31/07 de auto zal verhuren.
Bah. Stomme lui. Afspraak = afspraak, zwart op wit op papier, telt hier blijkbaar niet.
Ik ben KWAAD.
Zij weg, wij gaan zitten. SMS. Kenya airways ” Sorry. Today’s flight to Rome is cancelled. Please try again tommorow” WHHAAAT ? Rik moet wel werken he !
Ik loop van hot naar her, van office naar office, neem de arm van een Kenya airways medewerker onder de mijne op een gegeven moment om me naar de “Duty Manager” te brengen (die zich blijkbaar wijselijk verstopt want ze blijven me van het kastje naar de muur sturen) en storm op een geven moment een gesloten office binnen en EIS dat we vanavond vliegen.
Na veel vijven en zessen zet ze ons op een vlucht naar Parijs en dan van Parijs naar Brussel.
ZO, we vertrekken om 22:30 ipv 23:50. Mooi.
Wat denk je ?
Rode letters op het bord om 21:00 : flight to Paris vertraging tot 00:30. MAN MAN MAN wat gaat het weer soepeltjes.
Wachten, shoppen, Martijn bellen… Uiteindelijk vertrekken we, om 00:50. Tis 1 augustus.
‘ s Morgens landen we na 08:30 vliegen op CDG in Parijs. In terminal 2.
We moeten naar terminal 1, om onze vlucht tehalen die momenteel op het bord staat als ”boarding”. Rennen. Waarheen ? Huh ?
Wat een raar vliegveld, onduidelijke borden. Vragen. Die kant op. Mis, als we het daarvragen moeten we toch weer terug, en met de bus. Bus ? 40 minuten is het, naar de andere terminal. 40 minuten !
Vliegtuig naar Brussel weg. Weer een balie zoeken, weer tickets verzetten. ‘k Vraag expliciet, na 30 minuten wachten, bellen, nog een keer bellen, Kenya airways proberen bereiken, etc etc etc ”komt dat wel goed met de bagage”
Jaja, ikheb het speciaal doorgelabeld. Komt in orde, maak u geen zorgen.
Uiteindelijk lukt het ons om in Brussel te landen.
We staan bij band 1 waar de koffers van SN 3236 toe zullen komen. Wachten, wachten, wachten. Op het bord staat –end-end-end– en de band valt stil. Geen koffers. Geen van de 5 koffers
Weer een balie zoeken, weer wachten, wachten, wachten…..
Martijn is er, met onze auto, en na nog een klein beetje wachten in de file bij Vilvoorde geraken we dan toch eindelijk thuis thuis : meer dan 24 uur na het vertrek in Machakos !
De reis IN Kenya was super ! Maar erheen geraken en weer terug ?!!
NOOIT meer met Kenya airways, dat is duidelijk !
Dan liever wat langer er over doen met Ethiopian en niet al die tussentijdse stress en wachten en hopen bij allerlei balies !!
Voor alle lezers : veel groeten en tot de volgende reis !
Rik – Mutua
Monique – Mwende
Tine – Mutanu
Inge – Mwikali
Mirte – Kanini
Avonturen in Afrika 