regen

25

Mirte voelt zich niet kiplekker en wil niet ontbijten. De chief van het restaurant vraagt waarom er 1 personn te kort is. Ik zeg dat Kanini zich niet zo lekker voelt in haar maag enzeg dat ik haar ENO heb gegeven. Zegtie `maybe you xvgcdt to posfitol“ `k Zeg dat ik daar nog nooit van gehoord heb. `yes, posfitol“ zegtie. `k Zeg hoe schrijf je dat dan ? Zegtie ` I just want you to go to the posfitol“ Eindelijk valt mijn frank dat hij Hospital zegt…Hij zal wel gedachth ebben. `k Zeg dat de maag wel weer normaal zal worden als ze een dag niet eet maar wel veel water drinkt.

Ochtendwandeling naar KCB om geld te halen, we gaan toch nog 1 nacht blijven en straks naar het museum gaan.

Over het museum, waar we heellang geweest zijn schrijfi verder niet want de fotoos spreken voor zich.

26

Na het ontbijt, Mirte eet nu ok tot opluchting van de cheif, gaan we via Nakumatt (picknick) richting Kisii en we rijden weer door sprookjesachtige omgeving. We rijden op aanwijzen van Max en zijn zoon Annand via allerlei binnenwegen en komen haast geen andere auto`s tegen terwijl het wegdek echt super is.

We stoppen om te picknicken bij een rivier en een oude brug. Heel veel water in de rivier. Prachtig hier.

De volgende top is bij een thee fabriek, omdat op de punten waar er staat ~tea buying~ niet bedoeld wordt dat wij er thee kunnen kopen maar dat ze opkopen van lokale boertjes. We vragen of we eventueel een rondlleiding kunnen krijgen en dat kan, gratis zelfs, zo cool.

Rik en ik hebben al eens zo`n rondleiding gehad tijdens onze huwelijkreis 16 jaar geleden, maar voor de meiden is het super. Het is hier trouwens ook anders. Jammergenoeg mogen we er geen fotoos maken. Op een moment wordt het welheel erg stoffig en uiteraard ruikt het sterk naar thee. Ongelofelijk dat ze 300 kg groene blaadjes per uur laten snijden door de rollen. De rollen gaan maar 2 dagen mee en moeten dan weer gescherpt worden in de workshop. Als de groene prut gefermenteerd is naar bruine prut, wordt het gedroogd en gezeefd.

De proeverij is het leukst van allemaal, we moeten uit eierdopjes 6 verschillende grades thee proeven. Heel hard binnen slurpen en uitspugen, iedereen vindt een andere thee het lekkerst :d Nogmaals bewezen dat smaken verschillen.

Als klap op de vuurpijl krijgen we na het afscheid en een gesprek met de manager 3 halve kg thee first grade , uiteraard geven we een serieuze fooi.

We kopen lekkere geroosterde maiskolven, nu voor elk een eigen kolf. Mjammie.

Wat verder stoppen we dan bij een kraam met kant en klaar gepelde annanas die in zakjes verkocht wordt.

Als we verder gaan en voorbij Narok komen wordt de lucht heel erg zwart en ja hoor, donder en bliksem, stortregen, zo erg dat ik de auto aan de kant moet zetten omdat ik gewoon niks meer zie.

In geen tijd (5 min) loopt de greppel naast de weg vol. Kenyanen rijden gewoon aan 80 km/u door zonder lichten aan.

Als we weer verder rijden moeten we volgens de GPS nog meer dan 2 uur rijden naar Machakos dus ik besluit om in Nairobi te stoppen bij Wildebeestcamp, waar we eigenlijk de eerste nacht zouden logeren.Sjonge dat blijkt later een geluk bij een ongeluk.

Hij zet voor ons een tent op, de meiden met 3 in 1 en Rik en ik 1. Mijn schuimmatras is duidelijk al meerdere keren bepiest en.. het begint te regenen en hij lekt. Bovendien zitten er ameriaken op het terras 6 meter van onze tent en die bijven tot middernacht joelen en blehren en hard lachen en roken enn drinken en ze gaan steeds harder praten om over elkaar heen te kunnen. Amerikanen zijn immers alleen op de wereld. Dan wordt er nog een tent opgezet 5 cm van onze tent, waar Jappanners in komen liggen babbelen. Rits open, rammel rammel plastic zak, rits dicht.Rits open, rammel rammel plastic zak, rits dicht. Rits open, rammel rammel plastic zak, rits dicht. Om 05:45 komt er een hele bus met Duitsers aan die gewoon lopen babbelen alsof het midden overdag is.

Tja.

Nu weet ik weer waarom ik toch echt liever in plaatsen als Kilifi en Silole zit.

Enfin, we spartelen de nacht door en om 0700 mogen we ontbijten.

27

Het ontbijt is wel dik in orde, gelukkig, ff aansterken, sterke koffie en op weg naar Machakos.

Waar ik nu zit te schrijven en de meiden spelen buiten, we hebben ze al 2 uur niet gehoord of gezien.